In the end we only regret chances we didn't take :)

Dawno mnie tu nie było. Już piszę jak postępy. Słabo ;) to jednym słowem. Gdzieś coś chyba nie zadziałało jak trzeba. A teraz od początku :D 

Moja łapa w szpitalu zaraz po operacji wyglądała tak:

A tak już w trakcie ćwiczeń z piłką i tapem na zmniejszenie opuchlizny

No i moje ulubione :) - 9 szwów 

Dlaczego myślę, że średnio? Poznałam ostatnio fantastycznego lekarza :) bardzo pozytywny i strasznie sympatyczny facet. Przyszłam do niego na minutę i tak przesiedziałam w gabinecie prawie godzinę - ma dokładnie taką samą kontuzję - ta sama płytka, trochę więcej śrub. Jak pokazał w jaki sposób się jej nabawił, to trochę rozdziawiłam usta ze zdumienia - pokazał mi filmik na tel z wyścigów Silverstone w UK, kiedy to jego Lotus wpadł na inny samochód, po tym jak inny samochód wpadł w poślizg - drzwi leciały osobno, dach osobno :) no w każdym razie wolałabym opowiadać jego historię jak ktoś pyta co się stało ;)  

On był operowany od razu - ja po tygodniu trzymania ręki w gipsie. On następnego dnia ruszał ręką w większym zakresie niż ja teraz. Dodatkowo po 2 tygodniach wrócił do operowania - a mi dają perspektywy 2 miesięcy co najmniej na L4 i 3 miesięcy do powrotu do pełnego zakresu ruchu i podnoszenia przedmiotów - czy naprawdę tydzień w gipsie daje taką różnicę? 

Od momentu rozmowy z nim chodzę i ruszam ręką na wszystkie strony, bo wkrótce znowu będziemy mieli okazje się zobaczyć, więc mam motywację, żeby pokazać, że też mogę tak ruszać ręką! ;) 

Ps. Żałuję teraz, że nie zrobiłam tak jak on - ma nagrany filmik z operacji (pielęgniarka nagrywała, bo chciał widzieć co dokładnie robili :) widać jak rozcinają, wsadzają płytkę, co mówią, jak wiercą :) niewiarygodne oglądać to wszystko, co się przechodziło wcześniej + filmiki z postępów  

Ps 2. Moja starsza też się załapała na tape :)
 

Ps 3. Tak wyglądają teraz nasze spacery - dwoje dzieci, jeden wózek, jeden pies i jedna sprawna ręka :D wszystko się da!